فورجینگ میلگرد چیست و چگونه انجام می‌شود؟

با توجه به افزایش روزافزون قیمت میلگرد در حال حاضر، باید به فکر روش‌هایی باشید که بتوانید ضایعات میلگرد در پروژه خود را به حداقل برسانید و از میلگردهای استفاده‌شده حداکثر بهره را ببرید. یکی از این روش‌ها، فورجینگ میلگرد است که به شما کمک می‌کند تا  بتوانید مجدداً از میلگردهای پرتی در آرماتوربندی استفاده کنید. برای این‌که بدانید جوش فورجینگ چیست، چگونه انجام می‌شود و چه مزایایی دارد، مطالعه این مقاله را از دست ندهید.

فورجینگ میلگرد چیست؟

فورجینگ میلگرد روشی برای جوشکاری دو میلگرد به یکدیگر است. در این روش، سر دو میلگرد را با حرارت زیاد به شکل خمیر در می‌آورند و سپس با اعمال فشار مکانیکی، میلگردها را به یکدیگر می‌چسبانند تا در یکدیگر ادغام شوند. به همین دلیل به جوش فورجینگ، جوش سربه‌سر میلگرد نیز می‌گویند.

در فورجینگ میلگرد از الکترود یا فلز واسطه برای جوشکاری استفاده نمی‌شود و تنها قسمت انتهایی میلگردها را با استفاده از گاز اکسی‌استیلن حرارت می‌دهند تا به دمایی بالاتر از دمای تبلور برسند. در حقیقت اتصال میلگردها در روش فورجینگ با استفاده از تغییر فرم و فشردگی ایجاد می‌شود. همچنین از آنجایی‌که در این روش فلز پایه به‌صورت کامل ذوب نمی‌شود، نمی‌توان آن را در دسته روش‌های جوشکاری کامل قرار داد.

چرا فورجینگ جایگزین سایر روش‌های اتصال میلگرد شده است؟

به غیر از روش فورجینگ، می‌توان از روش‌های اتصال اورلپ و کوپلینگ نیز برای اتصال میلگردها به یکدیگر استفاده کرد. در اتصال اورلپ، بخشی از انتهای دو میلگرد را کنار یکدیگر قرار می‌دادند و سپس آن‌ها را با استفاده سیم مفتول به یکدیگر می‌بستند. مقررات ملی ساختمان استفاده از این روش را به دلیل عدم هم‌راستایی کامل میلگردها و پایین آوردن مقاومت آن‌ها در برابر نیروهای تناوبی، ممنوع اعلام کرده است.

در اتصال کوپلینگ دو سر میلگردها رزوه می‌شود و سپس آن‌ها را درون یک استوانه فلزی با نام کوپلر، به یکدیگر پیچ می‌کنند. اتصال کوپلینگ نیز تمامی الزامات موجود در مقررات ملی ساختمان را برآورده می‌کند اما به دلیل هزینه زیاد و زمان‌بر بودن، استفاده از آن رواج چندانی ندارد.

جوشکاری کوپلینگ تنها روشی است که با وجود اقتصادی بودن، با الزامات مربوط به اتصال میلگرد در مقررات ملی ساختمان سازگار است. البته بر اساس همین آیین‌نامه، استفاده از هر میلگردی برای جوشکاری مجاز نیست و حداکثر میزان کربن میلگرد مربوطه باید کمتر از 0.52 درصد باشد. بر همین اساس، تنها میلگردهای آجدار گرید A2 را می‌توان با روش فورجینگ جوشکاری کرد. برای شناسایی کارخانه‌های تولیدکننده این میلگرد، «بررسی تخصصی میلگرد 4 کارخانه مهم ایران» را بخوانید.

مزایا و معایب جوش فورجینگ چیست؟

بزرگ‌ترین مزیت جوش فورجینگ، امکان استفاده از میلگردهای کوتاه و پرتی در آرماتوربندی است. در سال‌های اخیر قیمت میلگرد افزایش چشمگیری داشته و اگر قیمت برخی از سایزهای پرفروش آن مثل قیمت میلگرد 14 را بررسی کنید، متوجه می‌شوید که کنار گذاشتن میلگردهای پرتی از نظر اقتصادی اصلاً به‌صرفه نیست. در ادامه مزایا و معایب فورجینگ میلگرد را می‌خوانید:

مزایای فورجینگ میلگرد:

• در مقایسه با سایر روش‌های اتصال میلگرد، در روش فورجینگ حجم اضافی در نقطه اتصال کمتر است.
• فورجینگ منجر به حذف اورلپ و صرفه‌جویی 20 تا 30 درصدی در مصرف میلگرد می‌شود.
• افزایش سطح در نقطه اتصال، منجر به افزایش مقاومت در این نقطه می‌شود.
• جوش فورجینگ سرعت آرماتوربندی را افزایش می‌دهد.
• با توجه به کاهش حجم میلگرد مصرفی، امکان ویبره بهتر بتن فراهم می‌شود.

معایب فورجینگ میلگرد:

• کنترل میزان حرارت گاز استیلن سخت است و این موضوع می‌تواند روی کیفیت جوش تأثیر بگذارد.
• عملیات فورجینگ حتماً باید توسط نیروی متخصص انجام شود که دستمزد او از جوشکار معمولی و آرماتوربند بیشتر است.
• میلگردهایی که توسط جوش فورجینگ به یکدیگر متصل می‌شوند در برابر باد آسیب‌پذیر هستند.
• زمانی که هوا سرد باشد، کیفیت جوش فورجینگ پایین می‌آید. به همین دلیل استفاده از این روش در مناطق سردسیر توصیه نمی‌شود.
• در صورت یکسان نبودن فشار واردشده از دو طرف، ممکن است مقاومت نقطه اتصال کاهش یابد.

فورجینگ میلگرد چگونه انجام می‌شود؟

صاف و تمیز بودن سطح مقطع دو میلگردی که قرار است جوشکاری فورجینگ روی آن‌ها انجام شود، اهمیت زیادی دارد. به همین دلیل باید سطح مقطع میلگردها را با استفاده از کاتر مخصوص برید و سپس با استفاده از مواد شوینده استاندارد شست. فاصله این مرحله با مرحله بعدی باید کم باشد تا سطح مقطع میلگردها دچار زنگ‌زدگی و آلودگی نشود.

در مرحله بعد، میلگردها را درون فک‌های نگه‌دارنده دستگاه فورجینگ قرار می‌دهند و پس از اتصال دو سر میلگردها به یکدیگر و تنظیم موقعیت آن‌ها، بست‌ها و پیچ‌ها را محکم می‌کنند. سپس با استفاده از پیچ‌های تنظیم موجود روی کپسول‌های گاز استیلن و اکسیژن، فشار آن‌ها را تنظیم و عملیات حرارت دهی را آغاز می‌کنند. فشار گاز اکسیژن باید روی 5 تا 7 و فشار گاز استیلن نیز باید روی 0.5 باشد. زمان حرارت دهی نیز بسته به قطر میلگرد باید بین 40 ثانیه تا 3 دقیقه باشد.

پس از این‌که میلگردها به حالت خمیری درآمدند، حرارت قطع شده و با استفاده از دستگاه اعمال مخصوص، به میلگردها فشار وارد می‌شود تا به یکدیگر بچسبند. این دستگاه دارای چند پمپ هیدرولیکی و شیر است که با باز کردن آن‌ها می‌توان میزان فشار وارده را تنظیم کرد. اعمال فشار هیدرولیکی تا زمان سرد شدن میلگردها ادامه پیدا می‌کند.

کیفیت جوش فورجینگ چگونه بررسی می‌شود؟

پس از اتمام جوشکاری باید با استفاده از بازرسی چشمی و تست اولتراسونیک، کیفیت جوش را بررسی کرد. در بازرسی چشمی، به امتداد شیب محل اتصال تا بدنه میلگرد توجه می‌شود. این شیب باید ملایم و ممتد باشد. در تست اولتراسونیک نیز از امواج صوتی برای پی بردن به وجود تخلخل و سوراخ در محل اتصال استفاده می‌شود.

عیوب جوش فورجینگ زمانی ایجاد می‌شوند که فشار گازها و مدت‌زمان حرارت دهی زیاد باشد یا به‌اندازه به میلگردها فشار وارد نشود.

استفاده از میلگرد باکیفیت نیز در کیفیت عملیات فورجینگ تأثیرگذار است. برای خرید میلگرد باکیفیت از کارخانه‌های معتبر، می‌توانید به سایت آسرون (https://www.asroon.ir) مراجعه کنید. میلگرد در این سایت با قیمت درب کارخانه عرضه می‌شود. همچنین کیفیت و اصالت کلیه مقاطع فولادی موجود در انبارهای آسرون توسط واحد کنترل کیفیت آن تضمین می‌شوند.

/ پایان
این مطلب صرفا جنبه تبلیغاتی داشته و یاس دانلود هیچ مسئولیتی را در رابطه با آن نمی‌پذیرد.